انتقاد از نوجوانان خوب یا بد؟!

بله، شما نیاز دارید که فرزندتان رفتاری مسئولانه و محترمانه داشته باشد. با این حال، اظهار نظرهای منفی مداوم در مورد اینکه چه می‌خورند، چگونه لباس می‌پوشند، با چه کسانی دوست هستند، چگونه آخرین بازی ورزشی را انجام داده‌اند و غیره آنها را از خود دور می‌کند. این باعث می‌شود که آنها حالت تدافعی و عصبانیت داشته باشند و به شما و آن ها آسیب برساند. انتقاد بیش از حد از نوجوان برای هیچ یک از شما خوب نیست. در عوض، بر ایجاد یک رابطه قوی، سالم و محبت آمیز با نوجوان خود تمرکز کنید. 

واکنش نوجوانان مورد انتقاد 

نوجوانانی که بیش از حد مورد انتقاد قرار می‌گیرند احساس می‌کنند نمی‌توانند والدین خود را راضی نگه دارند. آنها آنقدر ناامید می‌شوند که یا شورش می‌کنند یا تعطیل می‌شوند. برای آنها خوشحال کردن والدینشان ناامید کننده به نظر می‌رسد. وقتی انتقاد والدین حاکم باشد، مراقبت و همکاری نوجوان کاهش می‌یابد. 

نگرانی شما به جاست اما…

نوجوانان امروزی استرس زیادی را در مدرسه تجربه می‌کنند، هم به دلیل تمرکز بیشتر روی تحصیلات و هم به دلیل نظارت و فشار همسالان خود. وقتی به خانه باز می‌گردند، به پناهگاهی از انتقادهای بی امان و خردکننده‌ای که در طول روز دریافت می‌کنند نیاز دارند. این بدان معنا نیست که در صورت لزوم از اصلاح رفتار آنها خودداری کنیم، اما می‌توانیم این کار را به گونه‌ای انجام دهیم که روحیه آنها را خراب نکنیم.

1. روی خودمان کار کنیم : آیا موقعیت‌های خاصی وجود دارد که احساسات منفی را در درون ما ایجاد می‌کند؟ آیا زمانی که احساس اضطراب می‌کنیم به شدت عصبانی می‌شویم؟ آیا نوجوان خود را در مورد مسائل غیر مهم سوزن می زنیم؟ آگاهی از احساسات خودمان اولین قدم برای تغییر است.

2. فکر کنیم : قبل از اینکه با نوجوان خود درگیر شویم، در نظر بگیریم که لحن ما چگونه خواهد بود و در مورد چه چیزی صحبت خواهیم کرد. آگاه بودن در مورد نحوه تعامل با نوجوان می‌تواند تا حد زیادی مانع از آن شود که وقتی شروع به صحبت با او می کنیم فوراً در حالت تدافعی قرار نگیرد.

3. یادداشت کنیم : اگر نگران هستیم که بیش از حد انتقاد کنیم، می‌توانیم به جای آن یادداشت بنویسیم.. انتظارات را یادداشت کنیم و سپس تصمیم بگیریم که چه چیزی مهم است و چه چیزی خوشایند است. 

4. نبردهای خود را انتخاب کنیم : نبردهای خود را عاقلانه انتخاب کنیم و از انتقاد غیر ضروری خودداری کنیم. تعیین اینکه چه چیزی واقعاً مهم است و کنار گذاشتن مسائل جزئی یا اختلاف نظرها فضای مثبت تری در خانه می‌سازد.

5. کنجکاو باشیم، نه قضاوت کننده : به جای تفسیر، سوال بپرسیم. بله، شما می‌توانیم به نوجوانان خود بگوییم چه چیزی درست است و چه چیزی اشتباه است. اما همانطور که خواهید دید، پرسیدن سؤالات اصلی از آنها بسیار مؤثرتر از آموزش آنها است. بیشتر تصمیمات ضعیف فقط به این دلیل گرفته می‌شود که نوجوان به آن فکر نکرده است. بنابراین، سوالات ما آنها را قبل از تصمیم گیری به فکر فرو می‌برد. و اگر آنها درگیر فرآیند رسیدن به نتیجه باشند، کمک ما را مفید می‌بینند، نه اینکه ما انتقادی هستیم.

6. بر قدردانی تمرکز کنیم : به کارهای کوچکی که نوجوانمان انجام می دهد توجه کنیم و هر روز آن تلاش‌ها را تصدیق کنیم. گاهی اوقات ما عادت می کنیم که فقط روی نکات منفی تمرکز کنیم. تمرین قدردانی می‌تواند پویایی نوجوان را تغییر دهد.

7. وقت بگذاریم : برای تعامل و گفتگوی واقعی وقت بگذاریم. زندگی پرمشغله ما ممکن است زمان زیادی را برای مکالمه ای که فراتر از دستورالعمل های سریع برای مرتب کردن اتاق خواب یا شروع شام است، دشوار کند. با این حال، نیاز به ایجاد، بازسازی و حفظ ارتباط خود با نوجوان بسیار مهم است. 

8. به طور مؤثر تحسین کنیم : در حالی که مردم عموماً دوست دارند تحسین و تمجید دریافت کنند، در هنگام تربیت نوجوانان کمی متفاوت است. به طور مشابه، تعارف بیش از حد یا غیرصادقانه بودن می تواند باعث شود نوجوان شما نسبت به موفقیت احساس بدی کند. 

9. کنترل کنیم : منفی نگری و انتقاد مسری است. معمولاً فرزندان آنچه را که می‌شنوند برمی‌دارند. اگر خانه پر از کلمات ناخوشایند باشد، احتمالاً دهان نوجوان نیز همینطور خواهد بود. ما به عنوان والدین مسئولیت بیشتری داریم تا مطمئن شویم که لحن و زبانی که به کار می‌بریم الگوی مثبتی برای فرزندانمان باشد. فرزندان شما نه تنها زمانی که با آنها تعامل دارید، بلکه همیشه ... و آنها به شما گوش می‌دهند، شما را تماشا می‌کنند.