استقلال نوجوان من

شاید برای شما هم پیش آمده باشد که احساس کنید نوجوانتان تحریک پذیرتر شده است، اطلاعاتی را پنهان می کند، سعی می کند از مرزها عبور کند یا تلاش های شما برای ابراز محبت را رد می کند؛ این می تواند آزاردهنده یا حتی گیج کننده باشد زیرا شما تعجب می کنید که چه اتفاقی برای فرزند فرشته خودتان افتاده است. 

سال های نوجوانی فرصتی برای فرزند شماست تا هویت خود را تثبیت کند و موقعیت اجتماعی در میان همسالان خود ایجاد کند؛ تغییرات هورمونی نیز می‌تواند به تمایل او برای استقلال بیشتر کمک کند پس ممکن است آنچه شما در حال تجربه آن هستید تلاش نوجوانتان برای دست یابی به استقلال باشد.

استقلال برای نوجوانان این است که چیزهای جدید را امتحان کنند، مسئولیت بیشتری بر عهده بگیرند، خودشان تصمیم بگیرند و بفهمند که چه کسی هستند و چه چیزی می خواهند باشند.

رسیدن به استقلال بخش مهمی از سفر به بزرگسالی است. نوجوانان برای مستقل شدن نیاز به:

1. تعیین مرزهای سالم

در حالی که نوجوانان به آزادی نیاز دارند، برای احساس امنیت به مرزهایی نیز نیاز دارند. قوانین و پیامدهای روشن و معقول را وضع کنید و دلایل پشت آن را توضیح دهید. روشن بودن در مورد اینکه این مرزها دقیقا چه چیزیست و چه عواقبی دارد، جای کمتری برای هرگونه سوء تفاهم یا تفسیر برای هر دو طرف باقی می گذارد.

با این حال، این بدان معنا نیست که شما نمی توانید از قبل آماده هیچ مذاکره ای باشید. پس با افزودن عنصر انعطاف پذیری، نوجوان شما این فرصت را دارد که احساس استقلال بیشتری کند و شما به عنوان والدین او به قضاوت او اعتماد کنید. 

2. تشویق مسئولیت پذیری

با تعیین مرزهای شفاف، نوجوان شما این فرصت را دارد که مسئولیت اعمال خود را بپذیرد، انتقادی فکر کند و هنگام تصمیم گیری گزینه های خود را بسنجید. این می تواند استقلال او را افزایش دهد و به او کمک کند تا برای یک زندگی مجبور به عبور از محدودیت ها شود. درک اینکه اعمال فرد عواقبی دارد، درس قدرتمندی است که همه نوجوانان می توانند از آن بهره ببرند.

3. احترام به حریم خصوصی آنها

به عنوان بخشی از تعیین مرزهای سالم با نوجوان خود، برای شما مهم است که به حریم خصوصی او احترام بگذارید. همانطور که نوجوان شما بزرگتر و بالغ می شود، باید به آنها حریم خصوصی بیشتری داده شود تا بفهمند می خواهند چه نوع شخصی باشند. به آنها فضایی بدهید تا وقت شخصی داشته باشند و با دوستان صحبت کنند. اعتماد به حریم خصوصی آنها نشان می دهد که شما به توانایی آنها در مدیریت زندگی خود اطمینان دارید و عزت نفس آنها را افزایش می دهید. اگر نگران فعالیت های آنلاین یا آفلاین آنها هستید، سعی کنید با آنها گفتگو کنید. می توانید نگرانی های خود و خطرات احتمالی این فعالیت ها را با آنها در میان بگذارید. 

4. بودن یک شبکه ایمنی حمایتی

در حین تقویت استقلال، مهم است که به نوجوان خود اطلاع دهید که در کنار او هستید. یک شبکه ایمنی حمایتی باشید که می توانند در مواقع سختی به آن تکیه کنند. این اطمینان می تواند به آنها اعتماد به نفس لازم برای ریسک کردن و درس گرفتن از اشتباهاتشان بدهد.

 اگر می توانید به نفع استفاده از فرصت گفتگو، سعی کنید از «نه» گفتن خودداری کنید. "نه" آسان است، اما یک پایان مکالمه است. در عوض، نگرانی‌های خود را به او اطلاع دهید، شاید بتوانید آن را حل کنید. موقعیتی را تنظیم کنید که به جای دعوا، مذاکره و همکاری کنید و احتمالاً می توانید از اصطکاک زیاد جلوگیری کنید.

 گاهی اوقات، تنها چیزی که نوجوانتان می خواهد، گوش شنونده و شانه ای است که به آن تکیه کند. حمایت عاطفی شما می تواند یک لنگر قوی باشد زیرا فرزندتان در فراز و نشیب های بزرگ شدن حرکت می کند.

5. ایجاد ارتباط باز

یکی از مؤثرترین راه‌ها برای ایجاد تعادل بین استقلال و حمایت از طریق ارتباط باز و گشوده است. نوجوان خود را تشویق کنید تا افکار و احساسات خود را بدون ترس از قضاوت به اشتراک بگذارد. گوش دادن فعالانه و همدلانه می تواند اعتماد میان شما را تقویت کند. اگر نوجوانتان در مورد چیزی که قبلاً درباره آن صحبت می کردید کمک شما را نمی خواهد از او جدا نشوید. تشخیص دهید که آنها ممکن است در مورد یک چیز از شما کمک نخواهند اما احتمالاً آن را در مورد چیز دیگری می خواهند. باز باشید و راه های جدید ارتباط با او را بپذیرید.

ایجاد تعادل بین استقلال نوجوان با حمایت والدین یک فرآیند ظریف و مداوم است. با تقویت ارتباطات باز، تعیین مرزهای روشن و فراهم کردن یک محیط حمایتی، می توانید به نوجوان خود کمک کنید تا به بزرگسالی با اعتماد به نفس، مسئولیت پذیر و سازگار تبدیل شود. به یاد داشته باشید، هدف کنترل سفر آنها نیست، بلکه هدایت و حمایت از آنها در مسیر یافتن مسیر خود است.